– ნივთიერებაში (პარამაგნეტიკში) გარე მაგნიტური ველის მიმართულების თანხვედრი მიმართულების დამაგნიტებულობის წარმოქმნა. განპირობებულია გარე მაგნიტური ველის გავლენით პარამაგნეტიკის ატომებისა და მოლეკულების საკუთარი მაგნიტური მომენტების ორიენტაციით. მაგნიტური შეღწევადობა µ>1. იხ. დიამაგნეტიზმი, ფერომაგნეტიზმი.