ნივთიერების მდგომარეობა, რომელშიც თავს იჩენს მყარ კრისტალსა და სითხეს შორის შუალედური სტრუქტურული თვისებები. ვლინდება ისეთ ნივთიერებებში, სადაც მოლეკულებს აქვთ წაგრძელებული ფორმა და მათი ურთიერთორიენტაცია განაპირობებს მათი ნივთიერების ფიზიკური თვისებების ანიზოტროპიას. გამოიყენება ტექნიკაში, ბიოლოგიასა და მედიცინაში.
